Doktoraty Wydziału IET

Ta strona jest tylko do odczytu. Możesz wyświetlić źródła tej strony ale nie możesz ich zmienić.
==== Zaproszenie na obronę pracy doktorskiej ====

\\

^   **DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU**    \\    **INFORMATYKI, ELEKTRONIKI I TELEKOMUNIKACJI**    \\    **AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. ST. STASZICA W KRAKOWIE**   ^^
|   zapraszają na    \\    publiczą dyskusję nad rozprawą doktorską    \\      \\   //mgr inż. Kamila Piętak//      \\                 ||
|  **TECHNIKI KOMPONENTOWE W ZŁOŻONYCH SYSTEMACH INTELIGENCJI OBLICZENIOWEJ**  ||
^  Termin:|21 grudnia 2016 roku o godz. 13:30  |
^  Miejsce:| Centrum Informatyki AGH, s. 1.20  \\  ul. Kawiory 21, pawilon D-17  |
^  **PROMOTOR:**|dr hab. inż. Marek Kisiel-Dorohinicki, Katedra Informatyki, Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji AGH  |
^  ** RECENZENCI:**|dr hab. Maciej Paszyński, Katedra Informatyki, Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji AGH  |
^  **            **|dr hab. inż. Paweł Czarnul, Katedra Architektury Systemów Komputerowych, Wydział Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki Politechniki Gdańskiej |  
|  Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać \\ w Czytelni Biblioteki Głównej AGH, al. Mickiewicza 30  ||


\\
----

\\

==== Techniki komponentowe w systemach inteligencji obliczeniowej ====
     
\\

//mgr inż. Kamil Piętak//

**Promotor:** dr hab. inż. Marek Kisiel-Dorohinicki (AGH) \\
**Dyscyplina:** Informatyka

\\

Budowa systemów umożliwiających rozwiązywanie trudnych problemów obliczeniowych
stanowi jeden z istotnych obszarów zainteresowania we współczesnej informatyce. Szerokie
zastosowanie w tym obszarze znajdują algorytmy heurystyczne, wśród których szczególną klasę
stanowią metody inteligencji obliczeniowej, opierające się często na
inspiracjach pochodzących ze zjawisk biologicznych.  Pozwalają one na efektywne
i skuteczne poszukiwanie przybliżonych rozwiązań wielu trudnych problemów,
jednak z reguły wymagają dopasowania do konkretnych typów zastosowań. 
Proces strojenia algorytmu 
polega na doborze odpowiednich procedur (operatorów) i ich parametrów, w
praktyce dokonywanym na podstawie oceny uzyskiwanych wyników.  Rodzi to potrzebę
wsparcia narzędziowego, które ułatwi proces doboru odpowiedniego wariantu
algorytmu poprzez wspomaganie przygotowania i uruchamiania różnych konfiguracji
systemu.

Tematyka rozprawy koncentruje się na szerokiej klasie populacyjnych systemów
inteligencji obliczeniowej wykorzystujących paradygmat agentowy, których
przykładem jest ewolucyjny system agentowy (ang. //evolutionary multi-agent
  system//).  Rozprawa lokuje się na pograniczu metod inteligencji obliczeniowej oraz technik
inżynierii oprogramowania, a głównym nurtem prowadzonych rozważań jest
połączenie podejścia agentowego i komponentowego w zastosowaniu do konstrukcji
systemów obliczeniowych.  Punktem odniesienia dla proponowanych rozwiązań jest
spostrzeżenie, że agent, stanowiący najczęściej złożoną
strukturę implementacyjną, może być zbudowany z jednostek, które realizują
poszczególne jego funkcje i odpowiedzialności.  Jednostki te, dostarczane w
postaci komponentów, mogą być składane przez mechanizmy środowiska
uruchomieniowego, umożliwiając elastyczną konfigurację systemu oraz ich wielokrotne
wykorzystanie.

Rozważania te prowadzą do sformułowania tezy w następujący sposób:

**Wykorzystanie technik komponentowych umożliwia efektywne
  budowanie, konfigurację i uruchamianie agentowych systemów inteligencji
  obliczeniowej.**

Głównym efektem praktycznym prac prowadzonych w nurcie przygotowań niniejszej
rozprawy jest środowisko obliczeniowe dedykowane dla rozważanych klas obliczeń. Pozwoliło
one na realizację oraz badania eksperymentalne szerokiej gamy systemów
wdrażanych w bardzo różnych konfiguracjach sprzętowych.

Przedstawiona w pracy realizacja środowiska obliczeniowego stanowi pierwsze w
dziedzinie inteligencji obliczeniowej rozwiązanie, w którym połączono paradygmat
agentowy z technologiami komponentowymi. Na oryginalność tego podejścia składają
się dwa elementy. Z jednej strony, wykorzystanie technik komponentowych do
dekompozycji agenta pozwala na zapewnienie funkcjonalnej integralności systemu,
dzięki wykorzystaniu tych samych elementów do budowy różnych agentów.  Z drugiej
strony, zastosowanie technik komponentowych, pozwala na łatwą budowę systemów
inteligencji obliczeniowej przy użyciu istniejących i sprawdzonych elementów.

Jako najważniejsze rezultaty niniejszej pracy należy wskazać następujące elementy:

  * studium wymagań wobec rozwiązań narzędziowych wspomagających efektywne uruchamianie agentowych systemów obliczeniowych, wykonane na podstawie charakterystyki systemów agentowych uwzględniającej w szczególności koncepcje  i rozwiązania dla zastosowań obliczeniowych,
  *  koncepcję połączenia paradygmatu agentowego z technikami komponentowymi, umożliwiającego dekompozycję systemu agentowego na poziomie implementacyjnym na mniejsze jednostki, charakteryzujące się dobrze zdefiniowanymi interfejsami opisującymi udostępniane usługi oraz wymagane zależności, które są wykorzystywane do weryfikacji funkcjonalnej integralności systemu,
  *  opracowanie modelu systemu agentowego dla zastosowań obliczeniowych, wprowadzającego dekompozycję agenta na jednostki, które mogą podlegać wymianie i konfiguracji,
  * projekt platformy agentowej wykorzystującej zaproponowany model, który umożliwia zapewnienie integralności funkcjonalnej poprzez weryfikację kontraktów komponentów,
  * studium technologiczne środowiska komponentowego pozwalające na praktyczną realizację rozwiązań narzędziowych wspomagających konstruowanie i uruchamianie systemów obliczeniowych, w których jednostki dekompozycji systemu są dostarczane w postaci modułów, zawierających komponenty, składane przy użyciu technik wstrzykiwania zależności,
  * realizację referencyjnej implementacji środowiska obliczeniowego w języku Java, ze szczególnym uwzględnieniem platformy agentowej oraz dedykowanej   infrastruktury komponentowej, realizację przykładowych wariantów systemów obliczeniowych w oparciu o zaproponowany model i środowisko obliczeniowe, jako ilustrację możliwych korzyści płynących z zastosowania zrealizowanych koncepcji.

----
==== Recenzje ====

{{recenzja-paszynski.pdf|Recenzja - dr hab. Maciej Paszyński}}

{{recenzja-czarnul.pdf|Recenzja - dr hab. inż. Paweł Czarnul}}

\\

----

\\

==== Ważniejsze publikacje doktoranta ====

  - Piętak K., Kisiel-Dorohinicki M.: Agent-based framework facilitating component-based implementation of distributed computational intelligence systems //Transactions on Computational Collective Intelligence X// — Berlin ; Heidelberg : Springer-Verlag, cop. 2013.
  - Krzywicki D., Faber Ł., Piętak K., Byrski A., Kisiel-Dorhinicki M.: Lightweight distributed component-oriented multi-agent simulation platform,  //27th European Conference on Modelling and Simulation ECMS 2013 : May 27th–May 30th, 2013, Ålesund, Norway // — [Norway : s. n.], 2013
  - Leszko R., Piętak K.: Verification mechanism for lightweight componenent-based environment based on IoC container // Computer Science // — 2013 vol. 14 no. 4,
  -   - Faber Ł., Piętak K., Byrski A., Kisiel-Dorohinicki M.: Agent-based simulation in AgE framework // Advances in intelligent modelling and simulation : simulation tools and applications// — Berlin ; Heidelberg : Springer-Verlag, cop. 2012.
  - Piętak K., Woś A., Byrski A., Kisiel-Dorohinicki M.: Functional integrity of multi-agent computational system supported by component-based implementation // Holonic and multi-agent systems for manufacturing : 4th international conference on Industrial applications of holonic and multi-agent systems, holoMAS 2009 // : Linz, Austria, August 31–September 2, 2009 : proceedings — Berlin ; Heidelberg : Springer-Verlag, cop. 2009. 

----
Doktoraty Wydziału IET

Narzędzia użytkownika

Narzędzia witryny

Narzędzia strony
