To jest stara wersja strony!
DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU INFORMATYKI, ELEKTRONIKI I TELEKOMUNIKACJI AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. ST. STASZICA W KRAKOWIE |
|
---|---|
zapraszają na publiczną dyskusję nad rozprawą doktorską mgr inż. Kamila Figieli |
|
Optimization of scientific workflow execution in the cloud | |
Dyskusja odbędzie się 8 lipca 2019 r. o godz. 11.00 w sali 1.20 pawilonu D-17 przy ul. Kawiory 21 w Krakowie |
|
PROMOTOR: dr hab. inż. Maciej Malawski – Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie | |
PROMOTOR POMOCNICZY: dr inż. Katarzyna Rycerz – Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie | |
RECENZENCI: | prof. Dieter Kranzlmüller – Ludwig-Maximilians-Universität München |
dr hab. inż. Paweł Czarnul, prof. n. – Politechnika Gdańska | |
Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać w Czytelni Biblioteki Głównej AGH w Krakowie, Al. Mickiewicza 30 |
mgr inż. Kamil Figiela
Promotor: dr hab. inż. Maciej Malawski
Promotor pomocniczy: dr inż. Katarzyna Rycerz
Dyscyplina: Informatyka
Streszczenie
Rozprawa jest poświęcona zagadnieniu wykonania aplikacji naukowych w środowiskach chmurowych. Optymalny dobór infrastruktury i szeregowanie zadań pozwala na szybsze osiąganie rezultatów przy zachowaniu niskiego kosztu infrastruktury.
W rozprawie przedstawiono algorytm alokacji zasobów oraz szeregowania zadań dla naukowych aplikacji typu graf zadań (ang. scientific workflow) oparty o programowanie całkowitoliczbowe. Zaprezentowana heurystyka minimalizuje koszt wykonania aplikacji typu graf zadań przy ograniczonym terminie wykonania. W planie wykonania wykorzystywane są zasoby wielu dostawców. Algorytm uwzględnia koszt transmisji danych pomiędzy różnymi dostawcami usług chmurowych, godzinowy cykl rozliczeniowy i ograniczenia w dostępnej puli zasobów. W ocenie algorytmu wykorzystano rzeczywiste aplikacje naukowe takie jak Montage czy CyberShake. Otrzymane wyniki pokazują, że programowanie całkowitoliczbowe może być efektywnie wykorzystywane do planowania wykonania aplikacji naukowych.
Struktura obliczeń solwera wielofrontalnego — aplikacji typowo kojarzonej z superkomputerami — może być reprezentowana jako graf zadań. Solwer wielofrontalny został zaadaptowany do wykonania w luźno powiązanej architekturze chmury obliczeniowej. Analiza struktury obliczeń i inteligentna agregacja zadań umożliwiają wydajne wykonanie obliczeń na infrastrukturach chmurowych. Eksperymenty przeprowadzono w rzeczywistym środowisku produkcyjnym, a otrzymane wyniki porównano z pomiarami przeprowadzonymi na klastrze obliczeniowym. Choć chmury nie dorównują komputerom dużej mocy pod względem szybkości obliczeń, mogą one zapewnić szybsze rezultaty dla użytkownika, co jest ostateczną miarą wydajności z perspektywy użytkownika.
W rozprawie przedstawiono również nowatorski sposób oceny wydajności architektur bezserwerowych. Zaprojektowano i zaimplementowano system ewaluacji wydajności, a dane eksperymentalne zbierane były przez długi okres czasu. Zaprezentowane wyniki dotyczą oceny szybkości obliczeniowej, heterogeniczności i zachowania środowiska uruchomieniowego wiodących platform komercyjnych. Pokazano, że infrastruktura bezserwerowa jest ekonomicznie opłacalna w przypadkach niektórych aplikacji naukowych.