| DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU INFORMATYKI, ELEKTRONIKI I TELEKOMUNIKACJI AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. ST. STASZICA W KRAKOWIE |
|
|---|---|
| zapraszają na publiczną dyskusję nad rozprawą doktorską mgr Arkadiusza Szymczaka |
|
| PETRI NETS CONTROLLED CONCURRENT ADAPTIVE SOLVERS FOR ENGINEERING PROBLEMS | |
| Termin: | 29 maja 2015 roku o godz. 11:00 |
| Miejsce: | sala 1.36, pawilon D-17, ul. Kawiory 21, 30-059 Kraków |
| PROMOTOR: | dr hab. Maciej Paszyński, prof. n. - Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie |
| RECENZENCI: | dr hab. inż. Wacław Kuś, prof. n. – Politechnika Śląska |
| dr hab. inż. Piotr Faliszewski - Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie | |
| Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać w Czytelni Biblioteki Głównej AGH, al. Mickiewicza 30 |
|
Petri nets controlled concurrent adaptive solvers for engineering problems
mgr Arkadiusz Szymczak
Promotor: dr hab. Maciej Paszyński, prof. AGH Dyscyplina: Informatyka
Klasa algorytmów adaptacyjnych bazujących na dwu- i trójwymiarowych siatkach obliczeniowych ma szerokie zastosowania w rozwiązywaniu różnych problemów inżynieryjnych z dziedzin takich jak inżyniera materiałowa, badanie wytrzymałości materiałów, zagadnienia geodezyjne i geolokacyjne (poszukiwania złóż) i inne.
Do wspomnianej klasy zaliczają się w szczególności algorytmy bazujące na metodzie elementów skończonych, metodzie różnic skończonych i podobnych metodach obliczeniowych.
Zbudowanie formalnego modelu algorytmów adaptacyjnych bazującego na sieciach Petriego z gramatyką grafową pozwala na przeprowadzanie formalnych dowodów poprawności algorytmów, w szczególności umożliwia wykrywanie i zapobieganie zakleszczeniom mogącym występować podczas adaptacji siatek obliczeniowych.
– Teza rozprawy:– Jako tezę niniejszej rozprawy doktorskiej autor przedstawia następujące twierdzenie:
Możliwe jest zbudowanie modelu bazującego na sieciach Petriego z gramatyką grafową, opisującego szeroką klasę algorytmów adaptacyjnych bazujących na dwu- i trójwymiarowych siatkach obliczeniowych, umożliwiającego formalną analizę własności współbieżnej wersji algorytmów.
Niniejsza rozprawa przedstawia modele sieci Petriego dla konkretnych implementacji algorytmów adaptacyjnych, mianowicie hp2d – dwuwymiarowej hp-adaptacyjnej metody elementów skończonych, oraz hp3d – trójwymiarowej hp-adaptacyjnej metody elementów skończonych.
Opracowane modele pozwoliły dowieść możliwości zablokowania się algorytmu adaptacji w obu przypadkach. Wspomniana blokada faktycznie wystąpiła podczas dwuwymiarowej symulacji pomiarów magnetotellurycznych oraz trójwymiarowej symulacji pomiarów rozkładu potencjału elektrycznego w odwiertach kierunkowych. Model sieci Petriego ułatwił znalezienie modyfikacji algorytmu adaptacji, w wyniku której blokada adaptacji jest niemożliwa, oraz umożliwił dowiedzenie tej ostatniej własności.
Wyniki naukowe przedstawione w niniejszej pracy mogą być łatwo rozszerzone poza konkretne implementacje algorytmów adaptacyjnych – hp2d i hp3d. Zaprezentowana metodologia dowodowa może być zastosowana do dowolnego algorytmu adaptacji dwu- i trójwymiarowych siatek obliczeniowych.
Narzędzia strony
